włożyć na siebie

См. также в других словарях:

• włożyć — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… …   Słownik frazeologiczny

• ponakładać — dk I, ponakładaćam, ponakładaćasz, ponakładaćają, ponakładaćaj, ponakładaćał, ponakładaćany 1. «nakłaść wiele czegoś na coś, kolejno» Ponakładać kanapki na talerze. 2. «rozsmarować, położyć cienką warstwą wiele czegoś, w wielu miejscach, kolejno» …   Słownik języka polskiego

• powkładać — dk I, powkładaćam, powkładaćasz, powkładaćają, powkładaćaj, powkładaćał, powkładaćany 1. «włożyć, wsunąć kolejno, jedno po drugim, poumieszczać wiele czegoś» Powkładać książki do biblioteczki. Powkładać listy do kopert. Powkładał wszystko z… …   Słownik języka polskiego

• biżuteria — ż I, DCMs. biżuteriarii, blm «wyroby z metali szlachetnych i drogich kamieni służące jako ozdoba kobiecego stroju; klejnoty, kosztowności» Sztuczna biżuteria. Włożyć na siebie biżuterię. Nosić biżuterię. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• ustroić — dk VIa, ustroję, ustroisz, ustrój, ustroił, ustrojony rzad. ustrajać ndk I, ustroićam, ustroićasz, ustroićaj, ustroićał, ustroićany «uczynić coś strojnym, ubrać kogoś strojnie; wystroić; ozdobić, udekorować» Ustroić choinkę. Ustroić stół kwiatami …   Słownik języka polskiego

• kosztowności — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. kosztownościści {{/stl 8}}{{stl 7}} niezwykle drogie, cenne przedmioty, zwłaszcza wyroby z kruszców i kamieni szlachetnych; klejnoty, biżuteria : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włożyć na siebie kosztowności. Spieniężyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wkładać — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… …   Słownik frazeologiczny

• wkładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wkładaćam, wkładaća, wkładaćają, wkładaćany {{/stl 8}}– włożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wkładaćżę, wkładaćży, włóż, wkładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego